07-02-2009, 21:28
| #1 |
| Aktif Üye | çıkarıp atamadığım… ışığı vuruyor pencereme, gökyüzü kol-kanat germiş yıldızlara, rüzgar bir bir kaldırmış önlerindeki engelleri, gece en az hava kadar tertemiz. sen yoksun ve ben, hiç kimsesiz değilse de sensizim! nedense, böyle gecelerde yakıyor yüreğimi özlemin, böyle gecelerde yeniden başlıyorum gündüzleri bıraktığım sigaraya… bir bardak demli çay, kağıt, kalem ve karşımda sensiz bir günü daha savuşturan şehirle baş başa kalıyorum… acı katlanılmaz, saatler geçmez sansam da, nihayetinde böyle geceler de, varıyor sabaha… rüzgar asi değil, aksine tatlı tatlı esiyor, ortalık sessiz, inadına güzelken her şey, deli oluyorum böyle gecelerde yüreğime çöreklenen hüzne… sonra acının kaçarak değil, çekerek biteceğini anlatıyorum kendime; sevmenin bir bedeli olduğunu fark ediyorum yeniden, severken ödeyeceğimi hiç düşünmediğim… her gün eksilerek yaşadığımı sanırken, meğer giderek büyütüyormuşum içimdeki seni, böyle gecelerde anlıyorum… düşlerde rahatlayıp dönüşlerde efkarlandığım böyle gecelerde haykırıyorum şehre bakıp: “ey sesini duyup elini tutamadığım, hala yüreğimdesin!” zaman zaman şaşırıyorum kendime geride kalanın sen olmadığına sevindiğimde… yaşamaktan hoşlandığım için değil, hayat güzel olsa da, onu sensiz yaşamak istemiyorum aslında, tadını alamıyorum hiçbir şeyin… tesellisi bile kalmadı ne şarkıların, ne sazların… sensiz seyrettiğim yıldızlar bile parlak değil… sensiz çıktığım yolculuklar uzun, yaşadığım sevinçler kısa… işte bu yüzden memnunum geride kalmadığına, böyle acı çekmeni istemezdim hiç! belki de yanılıyorumdur, belki sen, benden daha güçlü, daha cesur çıkardın. bilirdin benden sonra hayata küsmeni istemediğimi… en çok gülümsemeni sevdiğimi hatırlardın… sense benim en çok hüznümü severdin. gittiğin günden beri, ıslak bir elbise gibi yapışıp kaldı bedenime, çıkarıp atamadığım! |
| Görüntüleme:1198,
Cevaplar:14 |
| İlginizi Çekebilir > |
| |
|
07-02-2009, 21:32
| #2 |
| Aktif Üye | Gece Bana Ağladı, Bense Yokluğuna .. Yüregim dünden kalma sözlerin agıdında… Hani söylemek istersin diyemezssin Susmak en kolay gelir sana Ve gözlerinde bıraktıgı iki damlayla paylasırsın hüznünü O bilmez , bilemez Gece yoldasın olur suskunluguna Hapsolmuslugun ellerinin sıcaklıgında kalır Nefesin solugundadır sevdanın Ama korkak tebessümler Kacırdıgın gözlerini yakalar Bir el götürüp kızıllıgına Yüzündeki her cizgide onu ararsın Tenin mahpus, tenin titrek Baska bir bedende hayat bulursun Ve yüregin carpmayı unutur Adını her andıgında. Onu anımsarsın soguk sehrin gizeminde Yagmurlar yagar üzerine Ama onunla ıslanmak istersin Kimsesiz yatagının ayak ucunda oturup saatlerce Gelmesini beklersin, tüm hasretiyle. Gönlünden akan iki satırla dolanırsın sabaha dek Ezberlemek istersin teninin her karesini ve yoklugunun her saniyesine isyan eder ellerin Sebebi yoktur düsüncelerin birbiri ardına gelir cümleler, kanattıgın dudaklarından O yok, belkide hep vardı Yaralıydı belki, gec ulastı Belki yüregin cocuktu O erken olgunlasmıstı ve agırdı yaraları Nefesin nefesine karısmıstı belki bir gece yanına sokulup, seni titreten oydu, ihtimal Denizin bugusu gibiydi sana gelisi usul usul Ve rüyasına daldıgın hep O Kim oldugunu sorgulamadan buz kesen ellerinde hissettigin Damarlarından akıttıgın, belki hep Oydu Senin farkına gec vardıgın Onun sana gec kaldıgı… |
|
07-02-2009, 21:35
| #3 |
| Aktif Üye | Hani Bir An Gelir..  Hani Bir An Gelir… Hani bir ân gelir… Ve söylenmez sözler söylenir olur! ….. Hani bir ân gelir… Mutluluk pembe bir ipek mendil gibi savrulur loş odada! ….. Hani bir ân gelir… Bir ân gelir… Hani bir göz bir göze gelir. Hani, öyle bir ân gelir ki; En “gelinmez” yollarla en “varılmaz” yolların, senle ben arasındaki yarda boyun büktüğünü görürsün… Bu yar; iki yâr arasıdır! .. Her yar iki yâr arasıdır! .. Ve üstelik; Yaralar yara benzer, Her yar yaraya benzer! Yar başında duruşum; Yâre nâraya benzer! … Halbuki gök yerin… Halbuki gök yarın… Halbuki gök yârin içindedir bu mesafelerde! .. ….. Veya gök, mavi bir hançer gibi dalıvermiştir de toprağın içine; şimdi toprak, kendi içindeki kocca bir yarayı yâr bilmiş… Kendini parçalayan kooskoca bir yar başına türbedar olmuştur! ! ! Halbuki hep… Hep iki yârdır; Bir yar başında duran… ….. Her yar, yâri gördüğüm rüyadır! .. Yolun biri gözlerinden başlaar senden içeri gider; diğeri gözlerimden, benden içeri… Bir yar oluşur her yârin arasında kalan boşlukta! .. Ben, yarın bir duvarı olup sana bakarım bu yandan… Sen yarın bir duvarı olur, o yandan bana bakarsın! .. Ve en derinimden gelip en derinine gidebilecek olan yol ile, en derininden çıkıp en derinime inebilecek olan gökkuşağı “bakışlarımızda” kopar! .. Biz, sarılmadıkça… ….. Yarlar kaldıkça yârlar arasında! .. Hani bir ân gelir… Ve söylenmez sözler söylenir olur! ….. Hani bir ân gelir… Mutluluk pembe bir ipek mendil gibi savrulur loş odada! ….. Hani bir ân gelir… Bir ân gelir… Hani bir göz bir göze gelir… Hani bir ân gelir… Bir ân… Bakışlar düğümlenir; Bütün yarlar silinir, Sıra söylenmezlere gelir… |
|
07-02-2009, 21:37
| #4 |
| Yeni Üye | süPerLer eLLerİnE saqLıq |
|
07-02-2009, 21:39
| #5 |
| Foruma Isınan Üye |    |
|
07-02-2009, 21:41
| #6 |
| Foruma Isınan Üye |   |
|
07-02-2009, 22:26
| #7 |
| ÖZEL ÜYE | Sen:Çamlı dağlarda ağaran şafak Sen: Duru göllerin nilüferisin Sen:Engin ovada sararan başak Sen:Umut kaynağı alın terisin Sen:Gökte yıldızsın,uykularda düş Sen:Yeşil ekinsin,sen beyaz gümüş Sen:Mavi denizsin sise bürünmüş Sen:Sevda sırrının düğümlerisin Sen:Her güzelliğin canlı sevgisi Sen:Kalp yarasının emin sargısı Sen:Benim dileğim,Hakk'ın vergisi Sen:Gönlümde saplı aşk hançerisin Sen:Koyu gölgesin aşk sıcağında Sen:Olgun meyvesin dal kucağında Sen:Korsun,alevsin aşk ocağında Sen:Kadir Allah'ın şaheserisin Sen:"Ben"'sin,gel görki ben "Sen" değilim Sen:Benim düşüncem,ruhum ve dilim Sen:Benim gözlerim,ayağım,elim Emin ol,sen bana benden berisin... |
|
07-02-2009, 22:27
| #8 |
| ÖZEL ÜYE | Sana uzaktan bakıyorum... Sanki yakınımdasın bir sözün kadar ya da yüreğinin sıcaklığını hissedecek kadar... Sen gidince aklım da senin peşinden sürüklenip gidiyor, yüreğim de... Seninle yaşamaya başlıyorum,onca kalabalığın içinde, Karmaşık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim. Bir ışık çarpıyor yüzüme, bir sıcaklık yürüyor göğsümde,anlıyorum ki sen varsın,sen ordasın,sen gelmişsin... Ben sende duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim... Sesini de sevdim suskunluğunu da.Kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim... Ama yine de sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tarif edecek kadar derin olmadı,olamazdı da... Seni severken yorulmadım, Her gün yenilendim,seninle çoğaldım, büyüdüm, Eksik kalan neyim varsa tamamladım yine seninle, Ve seninle bir şeyi daha öğrendim: Bedeli ödenmeden hiç birşeyin kıymetini bilinmiyormuş, Bedel öderkende ölemezdim,ölmeyecektim çünkü sen ölümsüzlüğün ta kendisiydin... |
|
07-02-2009, 22:27
| #9 |
| ÖZEL ÜYE |  ÇocuĞuz İkimizDe GerÇek AşKa SusaMış.!  KayboLmuş Kayıp SeVDaLarDaN KavuşMaya uNutmuŞ  İnatLa beş Dakika Yar. KarŞı KoymuyoruM.  ihtiYacım oLan SaDeCe SensiN  bunun İçin SeV Beş DakiKa... |
|
07-02-2009, 22:28
| #10 |
| ÖZEL ÜYE | Dokunsalar ağlayacağım.. İyi demek adettendir ya kim sorsa iyiyim diyorum herkese İyi değilim .. Yine taktım yüzüme sahte gülümsemelerimi olur olmadık herşeye gülümsüyorum.. ağlamaktan iyidir diye Anlatması zor , yaşaması daha zor içinde bulunduğum durum .. Ya Herşey çok basit ve anlamsız yada çok acımasız .. Ruhumun feri söndü .. Birgün konuşmayı unuturcasına Susmak istiyorum Birgün olur olmadık konuşmak hiç susmamacasına Dengemi yitirdim yokluğunda.. Susma.. Hiçbir sey yetmiyor beni bana anlatmaya .. bari sen susma karşımda.. Dokunsalar ağlayacağım .. Dokunsalar paramparca olacak bedenim Ruhum gibi dağılacak heryana parçalarım Oysa görünürde iyiyim!! Ya ben hep fazla geldim yaşadığım hayata yada hayat bana eksik kaldı.. sana yetemediğim gibi , hayatada eksik kaldım belki.. Bilmiyorum; Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek, hayalden de öte . Susuyorum şimdi konuşmayı unutmuşcasına , Ağlamak istedikçe gülüyorum mesela, Ve sen aşkların en güzeli alışıyorum yokluğuna.. ‘Varlığının coşkusuda çok güzeldi; Yokluğunun tadıda hiç fena degil hani’ Hoşça kal aşkların en güzeli … Bırak beni yanlızlığıma.. |
|
07-02-2009, 22:29
| #11 |
| ÖZEL ÜYE |  Karşımdasın. Elimi uzatıp dokunabiliyorum sana. Ne büyük mutluluk bu... Gördüğüm en güzel şeysin. Senden öte tanımladığım başka hiçbir şey yok. Her şey senin adınla anılıyor benim dünyamda. Bütün çiçekler sen, bütün yıldızlar sen... Bir sanat eserisin, bakmaya doyamadığım. Tanrının bana armağanısın, ve artıyor her geçen gün sana hayranlığım. Yüzünde kuşlar, gözlerinde hayatın ta kendisi var. Öyle gerçeksin ki... Gözümü açıyorum sen, kapıyorum sen... Hiç bitmeyen serüven... Günümün en keyifli anı, uykumun en tatlı rüyası... Seni soluyorum, havadasın. Seni kokluyorum, doğadasın. Hele şimdi sonbaharsın. Ya da sonsuz bahar. Seni yaşıyorum, canımdasın. Canımsın... Sarılsam sana, bin yıl geçse, bir an bile ayrılmasak... Ten tene, yürek yüreğe sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olsak... Ağaç ağaç gezip, yeşersek, açsak. Yere düşsek, kalksak... Seni bilsem, bir tek seni. Seni görsem, bir tek seni... Sesin sarhoş etse beni... Öyle içimdesin ki... Bir saniye iste benden sensiz geçirdiğim, veremem. Sensiz geçecekse geçmesin zaman, istemem. Seninle yeniden doğdum, yeniden doğuşun kanıtıyım ben. Senden önce geçen zamanı, sana ulaşmak için yürüyerek geçirmişim, kimmişim bilememişim. Şimdi başımı çevirip geriye bakmıyorum bile. O yol yüründü ve bitti, artık seninle yürünecek bambaşka bir yol var önümde. Yorgunluk nedir bilmeyeceğim, hiç şikayet etmeyeceğim ve bir tek adımda bile tökezlemeyeceğim uzun, aşk dolu bir yol... Öyle aklımdasın ki... Ah, sensiz kalmıyor muyum bazen yıkasım geliyor gördüğüm bütün duvarları. Ardında seni bulurum sanıyorum. Ne ayrı koyduysa bizi, zaman ya da yollar, bir kalemde silesim geliyor. Sana dokunmamı engelleyen ne varsa, bir kadehi yere çarpıp tuzla buz eder gibi parçalamak istiyorum. İsyanım taşıyor, kendi öfkemden korkuyorum. Ve kavuşmak... Bunu düşünmek içimde kırılmış bütün aynaları tamir ediyor. Mavi bir yağmur başlıyor, ıslanıyorum. Maviye boyanıyorum. Öyle özlüyorum ki... Sen ol, hep ol, benimle ol, bende ol... Sendeyim ben, yüreğimi koydum yüreğinin üzerine. Aşk bu, başka isim arama. Hem de en koyu, en deli, en tutkulu... Öğreneceğim çok şey var sana dair. Bilmediğim çok şey var. Ama bir şeyi öyle iyi biliyorum ki... Seni öyle çok seviyorum ki... |
|
07-02-2009, 22:29
| #12 |
| ÖZEL ÜYE | Kendimle kaldığım anda yine yazmak,sana yazmak... İlk başta dedim "yazmasam mı" diye kendime,ama sonra yine doldurdum mürekkebimi,kalemim düştü beyaz yollara,"sen"in izini bulmaya. Aşk mektubu değildir bu yazdığım,sadece kalemimin coşkunluğu tuttu yine,"sen"li cümleleri özlemiş,benim seni özlediğim gibi... Düşündüğün gibi "kapalı kutu" olabilirim belki ama çekinmeden belki de milyon kez,istesen de istemesen de kağıtlara dökerim sana olan...seni hissettiğimi... Her bir yanı odamın "sen" oldu yine...Nedensiz,mecalsiz "seviyorum"lar dökülüyor benden yine.Durduramdığım gücüm sana işliyor yine,seninle... Söyleyemediklerini,cesarete erip döküverirmiş mektuplara insan,ama benim sana söyleyemediğim yok ki?Ne kadar çok "sen"le başlayana cümle varsa -"seni seviyorum","seni özledim","seninleyim","sana...."-işte ne kadarsa,söyledim sana... Şimdi... Seni özledim... Ne bileyim işte,özledim.Sesini özledim,olmadık anlarda beni hal değişimlerine uğratan... Özlemeyi en çok sende sevdim sanırım... En çok "sen"li özlemler yaktı içimi... "Sen"li karanlığı özledim. En zifiriden aydınlığa kavuşulan anın tadını... -Artık karanlıktan da korkmaz oldum,senle öğrendim.- Gördüm ki sana yazmayı da özlemişim...Uçsuz-bucaksız beyazlara sadece benden seni anlatan çizgiler çizmeyi,herbiri anlamlı olan... Aşk mektubu değildir bu yazdığım,daha çok herşeyimi özlediğimi fısıldamalarımdır... Kulağına erişir mi acaba nağmelerim?  |
|
07-02-2009, 22:30
| #13 |
| ÖZEL ÜYE | eğer birgün gideceksen rüzgarlarını da al git körüklemesin içimdeki küllerini ateşini söndürebileyim birgün gideceksen yağmur bulutlarını bırak bana bırak ki yağmurlarınla büyüsün içindeki boşluğun boşluğunda yok olabileyim bir kurumuş gül bile kalmasın çekmecemde hatıra istemiyorum senden bırak kendi içimde hatıranı yaratabileyim ölmem ardından merak etme aklın bile kalmasın bende söküp al kendini hayatımdan ki seninle ilgili hayaller kurabileyim eğer birgün gideceksen şimdi de gelme yokluğunu kaldıracak yüreği ben yalnızlığıma hapsettim |
|
07-02-2009, 22:31
| #14 |
| ÖZEL ÜYE | “Susmak en büyük çığlıktır” derler…Susmak içinde kopan fırtınalara rağmen sessiz ve sakin bir liman gibi görünmektir.Susmak içindeki yangını göz yaşlarınla söndürmektir. Susmak zorundasındır;çünkü sana yakışan budur.. Susmak zorundasındır;çünkü en güzel cevabın budur.. Susmak zorundasındır;çünkü suskunluğun en güzel dileklerini gizler içinde.. Susmak zorundasındır;çünkü suskunluğun gözyaşlarındır  acıların..Ve… Susmak zorundasındır;çünkü hala sevmektesindir. Susarsın;çünkü konuşmaya gerek duymazsın. Sen susarsın ama;gözlerin anlatır acını sevginiçaresizliğini…Sen susanda gözlerin haykırır sessiz çığlığının sahibine.Ve bilmektesindir senin çığlığın O’nun kalbinin bir yerlerinde yankılanmaktadır…İçin rahattır ama.Çünkü sen sevgini en doruğunda yaşamışsındır.sen içinden gelenleri utanmadan çekinmeden yapmışsındır.Ve en önemlisi mutlu edebilmişsindir sevdiğini.Sen sevmişsindir ölümüne O bırakıp gitmiştir.Ve O’nun yaptığını sen O’na yapmamışsındır.Biten bir aşkın acısını yeni bir aşkla bastırmamışsındır. ÜZÜLME!!! Sen sana yakışanı yaptın.Yanından geçerken başını bir suçlu gibi öne eğmek yolunu değiştirmek sana göre değil.Başını öne eğmesi gereken kişi sen değilsindir zaten. Sen O’nun gibi değilsin!söylediğin her sözün arkasındasın.Bırak hesap sormayı Bırak anlasın sevginin büyüklüğünü Bırak neden “seni asla kimse benim kadar sevemez!”dediğini anlasın… Bırak her şeyi HAYAT SORAR HESABINI!!! |
|
07-02-2009, 22:32
| #15 |
| ÖZEL ÜYE |  En çok senin yanında üşürdüm.. Sen beni her zaman üşütürdün de haddimi aştığım zamanlarda sana yaklaşmayı denediğim zamanlarda yani; en acımasız soğuğunu çarpardın üstüme.. Çok toydum.. Dayanamazdım.. Buz kesilirdim ve son bir vuruşla; Paramparça etmeyi de ihmal etmezdin O buz kütlesini her seferinde.. Yine de ben toplardım yerlerden; kalbimin kırıklarını.. Suya benzerdin.. Musluktan damlardın mesela; ben uykuya dalmadan hemen önce.. Ya da durup dururken Bir salgın hastalık getirirdin uzaklardan; Bana armağan ederdin.. Hiçbir şey yapmasan, Ayakkabımın içine girerdin; Tam da evden yeni çıkmışken ben.. Sen basbayağı suya benzerdin.. Ne zaman kötü hissetsen, Kötü hissettirmek için Yokuş aşağı akmaya başlardın bütün gücünle.. Tabii ki ben olurdum yokuşun altında.. Ve her zaman hazırdı savunman: "Yokuş yukarı nasıl akacaktın?" Ve tabii ki gövdemi parçalardın, Sen benim gövdemi parçalardın da; Yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını Sen suya benzerdin ya, Sensiz olmazdı.. Olduğu kadar da olmazdı.. Yani ben bir hiç kimseydim.. Ama yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını; Sırf ayaklarına batmasın diye.. |
