Dal goncayı bir sabah açılmış buldu,
Gül melteme bir masal deyip savruldu
Dünyada vefasızlığa bak; on günde
Bir gül yetişip, açıp, solup kayboldu.

Sen acırken bana, hiç bir günahımdan korkmam
Benle oldukça; yokuş, engebe, yoldan korkmam
Beni ak yüzle diriltirsin a Tanrım, bilirim;
Defterim dolsa da suçlarla, siyahtan korkmam.


Ömer Hayyam.

Bu siir her gozumun onune gelisinde, Semerkant kitabı gelir aynı zamanda gozumun onune. 12301293. kez oldugu gibi yine okumaya yeltenirim ilk 12 sayfası okuyup kitabımı kapatırım.

Görüntüleme:877, Cevaplar:3

Gitmelisin,
Hiç bir şehirde bekleyenin olmasada,
Kimse elinde çiçeklerle karşılamasada seni kapılarda,
Yolun olmasa da,
Yoldaşın olmasa da, gitmelisin.
Gitmelisin,
Azığın olmasada heybende,
Belirsizliklerle dolu olsa da varacağın yerler,
Cesaretin olmasa da,
Korksanda kaybolmaktan, gitmelisin.
Gitmelisin,
Gitme diyenler olsada,
Vaad edilse de mutluluklar,
İçinden gitmek geliyorsa uzak şehirlere,
Gitmelisin, kimseyi dinlemeden.
Git,
Yolunu bul,
Şehrini seç,
Kalbini dinle,
Git, kendi şarkını söyle!
*
Adem Özbay

adem abinin en sevdigim siirlerinden biridir kendisi. suursuzca surukler adami hele ki birde gitmeye meyilliysen.

şu yeryüzünde kimin kimsesi yok
kendinden başka bi de koca evren başının üstünde
doğmuş ve ölmüş apansız binlercesi
yok henüz farkına varan ne olucak bundan sonrası