Yüreğimizi sensizliğe emanet ediyorum şimdi,içinde bıraktığın onlarca hayatla birlikte.Sana veriyorum tüm güzelliklerini,Bende değerlenemeyen yaşam sende hayat bulsun şimdi,Sende yaşasın tüm güzelliklerini,sana ayırsın günün tüm vaktini,Senin koruman altında olsun yalnızca. Sende olduğunu biliyim her şeyin, Ancak böyle mutlu olur yüreğim,Böyle huzur bulurum sana karşı.Hasretini bile dile getiremiyorum artık,saklanmış hepsi sende.Çıkmaya korkar olmuş her şey.


Evimin en güzel bereketiydin,neyin nesi şimdi birden gitmek,Beraber kuracağımız sofralarda,
beni yalnız başıma bırakmak kimi mutlu eder şimdi? Kime el açabilirim senden başka, Kime dertlerimi dile getirebilirim her vaktimde.Kim beni dinler senin dinlemediğin gibi.


Özlem var şimdi yüreğimin en büyük yarası.Bedenimi saran en büyük korku, kendime bile anlatamadığım en kötü hisler var şimdi hayatımda.Şimdi hangi terk ediliş yıkar beni senin dağıttın kadar,hangi hasret dindirebilir yokluğunu hangi ses fısıldar kulağımda yankılanan sesin gibi.Hangi gidiş getirir şimdi seni bana,Hangi martı uçar şimdi yanından benim oturamadığım gönül koltuğunda kimleri misafir edersin şimdi,Kimler yaşar yüreğinde benim yaşayamadığım gibi.


Fikrim Gözlerine Teslim…